Μάντεψε ποιος είμαι εγώ!

Ψάξαμε στην αυλή μας και σκουπίδια βρήκαμε πολλά! Τι θα απογίνουν όλα αυτά;

Με τα παιδιά φτιάξαμε αινίγματα μέσα από την οπτική της ανακύκλωσης και της επαναχρησιμοποίησης!



Με κρέμα μωρουδίστικη ήμουνα γεμάτος
κι αφού ο μπέμπης με έτρωγε ήτανε χορτάτος.
Αφού σας λέω με έβλεπε και μου χαμογελούσε
και αμέσως μαμ έλεγε και σε όλους μας μιλούσε.
Και μετά..άδειασα και στα σκουπίδια με πετάξαν
και μέσα σε μια στιγμή τη ζωή μου την αλλάξαν.
Άραγε πού θα βρεθώ;
Μπορώ να επαναχρησιμοποιηθώ;



Βάζο με μέλι ήμουν εγώ
γυάλινο και γυαλιστερό
στη φετούλα τους το απλώναν
και για πρωινό το τρώγαν.
Όμως τώρα είμαι άδειο
και δεν ξέρω τι να κάνω.
Στη χωματερή δεν θέλω
μια όμορφη ζωή θέλω.


Τουβλάκι ήμουν εγώ
άσπρο και πλαστικό.
Σε ένα πάρτυ βρέθηκα
κι από ένα πόδι έσπασα.
Μπορώ άραγε και εγώ κάπως να τη γλιτώσω
και χαρά πάλι να δώσω;
Πρέπει να ανακυκλωθώ ή να επαναχρησιμοποιηθώ;



Οι μεγάλοι μέσα μας έπιναν κρασί
σε ένα μπαλκόνι πάνω από μια όμορφη αυλή.
Στο τραπέζι μόνα μας εμείς είχαμε μείνει
και στου σχολείου την αυλή βρεθήκαμε σε μια στιγμή.
Μας βρήκαν τα παιδάκια.
Να μας κάνουν σκουπιδάκια;

Κάποτε είχα μέσα μου χυμό
τώρα πια είμαι αδειανό
μέσα στα σκουπίδια μοναχό
μάλλον γιατί είμαι πλαστικό..
Και με αγωνία σας ρωτώ:
Τι θα απογίνω τώρα εγώ;